06/09 MVC Vici Gent B

1/32e finales van de Beker van België tegen Vici Gent B die zal uitkomen dit seizoen in 4e nationale. Een stevige dobber, maar opnieuw een kans om het tactisch plan op punt te zetten.

• Selectie : Ernst-Jan, Gert-Jan, Peter R, Pieter VL, Sander, Tim.
  
  

Het matchverslag door liefhebber Herman Brusselmans.

De geur van verschraald bier en oude sokken hing als een mistige sluier over het bescheiden Rozebroeken, een godvergeten ploeg uit vierde Nationale, waar zelfs de mollen hun neus voor ophaalden. De Soca Warriors waren opgetrommeld voor een bekermatch, en hoewel niemand er eigenlijk zin in had, stonden ze daar toch maar mooi in hun rode tenues te blinken als een dooie vis in een te kleine bokaal.

Het begon zoals je het zou verwachten van een match die godvergeten is door zowel de voetbalgoden als de scheidsrechter: slecht. In de vijfde minuut, toen iedereen nog dromerig naar de spandoeken van de lokale slager stond te staren, besloot een of andere kluns van Vici om de bal het doel in te frommelen. Onze keeper Ernst Jan, die duidelijk met zijn gedachten bij de blonde serveerster van het clubhuis was, maakte er een halve pirouette van en voor we het wisten stonden we 1-0 achter.

De Soca Warriors, altijd goed voor een vleugje zelfdestructie maar nooit te beroerd om hun tanden te laten zien, rechtte de rug. Sander, die normaal gezien enkel doel trof op dartstoernooien in duistere kroegen, dacht plots: "Waarom ook niet?" en haalde verwoestend uit vanop een meter of dertig. De bal vloog als een roekeloze duif de winkelhaak in en de 1-1 was een feit.

Toch besloot het lot – dat soms de gedaante van een compleet debiele keeper aanneemt – ons nog een handje te helpen. Ernst Jan, die eerder meer dan een beetje klungelde, zag zijn kans om zijn eer te redden. Bij een uittrap, bedoeld om de bal naar voren te rammen, raakte hij hem perfect verkeerd. Tot zijn eigen verbazing en die van zijn medespelers, belandde het leer, gedragen door een gunstige bries en een flinke portie geluk, achter de verbouwereerde keeper van FC Vici. De 1-2 stond op het bord en voor een kort moment leek de wereld weer een beetje in balans.

Maar zoals dat gaat in het voetbal, en zeker bij de Soca Warriors, duurde het feest niet lang. De tegenstanders vonden al snel het gaatje in onze defensie, die met depaneurs als Peter Roman en Pieter Van Londersele nochtans door de betere plakband bij elkaar werd gehouden. Voor we het goed en wel doorhadden, stond het 8-2, na twee ongelofelijke gemiste schepcorners waarbij de bal meer weg had van een geflopte soufflé dan van een serieuze poging om te scoren.
Toch weigerden de Soca's om zonder slag of stoot de aftocht te blazen. Onder het motto "niet geschoten is altijd mis", of misschien eerder "we zijn toch al de klos", begonnen ze aan een onwaarschijnlijke comeback. Met een paar knappe goals knokten ze zich terug naar 8-5. De tegenstander, die waarschijnlijk al aan het bier zat in hun hoofd, was compleet de kluts kwijt.

Eindstand: 8-5, een uitslag waar je zelfs in de Dikke Van Dale geen woorden voor vindt. Maar laat ons eerlijk zijn: het had erger gekund. De Soca Warriors toonden weer eens hun karakter, al is dat karakter soms moeilijk te onderscheiden van pure waanzin. En zoals Herman Brusselmans ooit schreef: "In het voetbal, net als in het leven, weet je nooit wie er als winnaar uit de bus komt. Behalve dan dat het meestal niet de Soca Warriors zijn."
😂

• Goals : Sander (2), Ernst-Jan, Gert-Jan, Peter R
• Gele kaart : Pieter VL